“Hayatınızın bir dönüm noktası var mı?” sorusunu, “‘Acı Hayat’ filmi. Sinemaya yeni girmiştim. Altın Portakal aldım. O filme kadar içine kapanık yengeç kadınını oynuyordum. Oynayacağım rolleri seçmemi etkileyen, benim özel hayatımı etkileyen o filmidir. ‘Mine’ beni, ben ‘Mine’yi etkiledim.” ifadeleriyle cevaplayan Şoray, “15 yaşında sinemaya ilk giren Türkan’a gidebilseniz… O genç kıza ne söylerdiniz?” sorusunu ise “‘Kendine güven. Korkma, başaracaksın’ derdim. O yıllarda korkuyorsun. ‘Bir daha filmde oynayacak mıyım’ diye düşünüyorsun. Ama iyi ki bunları yaşamışım. Bir şeyin zorluğunu çekmeden bir yerlere gelmenin o kadar tadı yok.” şeklinde cevapladı.
‘HER ZAMAN ÜLKEMDE GÜZEL GÜNLER GÖRECEĞİMİZE İNANIRIM’
Röportajda kendisine yöneltilen “Bugünün Türkiye’si sizi ürkütüyor mu?” sorusuna ise Şoray’ın cevabı şu şekilde oldu: “Şu kadarını söyleyeyim: Ben her zaman ülkemde güzel günler göreceğimize inanırım.”
‘BİZ KENETLENMİŞTİK’
Günümüz sinemasıyla geçmişi kıyaslayan Şoray, dönemin sansür politikalarını da eleştirerek şunları söyledi: “Biz kenetlenmiştik. Oyuncular, dernekler, sendikalar… Ankara yürüyüşümüz var. Şimdi iki sinemacı bir araya gelip, konuşmuyorlar. Sansür denilen belayı bilmiyorlar. Hiçbir filmi yapamıyorduk, sansürden. Her film Ankara’ya gidiyordu. Nefeslerimizi tutup, onaylanıp onaylanmayacağını bekliyorduk. ‘Fosforlu Cevriye’ mesela. Sansür yüzünden cılkını çıkardık.
‘BİR SOKAK KADINI BİR DEVRİMCİYE AŞIK OLUYORDU’
“Romanda bir sokak kadını bir devrimciye âşık oluyordu. Ve finalde, polis bildirileri yakalamasın diye kendini feda ediyor. O sırada bir yıldız kayıyor. Böyle bir kitaptı. Biz bunu çekiyorduk, durdurdular. Kadir devrimciyi oynayacaktı, adi bir suçlu yaptılar…”
Şoray, sinemaya niyetlenen gençlere öğüt olarak ise “Sinema ihmali hiç sevmez. Sinemacı olayım ama başka aşklarım olsun, seyahat edeyim, yok. Sinema kıskanç sevgili gibidir. Onu bıraktığınızda o da sizi pat diye bırakıverir.” ifadelerini kullandı.