“‘İftarlık Gazoz’ filmindeki ağlama sahnelerine Cem Yılmaz ve Yüksel Aksu ile çalıştım. O film zamanında annemin hastalığı başlamıştı, onu düşündüm. Babam annemin yanına İstanbul’a gelmek zorundaydı orada oyuncu koçumla birlikte kaldım. Biraz annemi düşündüm, biraz o zamanı düşündüm ağladım…
Ben Muğla’ya gittim, babama telefon geldi.Annemin hastalığını öğrendi. Babam tabii ilk başlarda bana söylemedi. Ben halamın evinde bile yarım saat oturamayan insan Muğla’da 2 ay kaldım.
Melodi Abla, Yüksel Aksu’nun oyuncu aradığını duymuş ve beni sunmuş. Sonra beni çağırdı, bir senaryo okuttu. Okur okumaz ağladım.
Cem Yılmaz, benim bir ustamdır aynı zamanda da idolümdür. Sahne arkasında da bizi çok motive etti. Ekranda göründüğünün aynısı…
Sadri Alışık Ekrem Bora Umut Vaadeden oyuncu ödülünü aldım. O çok önemliydi…
Babam şeker hastası. Annemden sonra babam da hastalandı. Atakları oluyor. Tek çocuğum, kardeşim yok. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Lisesi’nde sinema televizyon okuyorum. Karnede teşekkür kesin, belki de takdir olabilir.”