Ordu’da yarım asrı aşkın süredir bakkalcılık yapan 86 yaşındaki Musa Özdemir, oğluyla birlikte sürdürdüğü baba mesleğine sahip çıkıyor.
Altınordu ilçesi Yukarı Tepe Mahallesi’nde yaşayan ve 62 sene önce babasının açtığı bakkalda çalışmaya başlayan Özdemir, 26 yıl önce babasının vefat etmesinin ardından dükkanı işletmeye devam etti.
Satış yaparken hala terazi kullanan Özdemir’in dükkanında, babasının yer aldıkları başta olmak üzere eski fotoğraflar duvarları süslüyor.
Mahallenin muhtarı olan oğlu Mustafa ile bakkalı beraber işleten Özdemir, mesleğinin ilk yıllarında ürünlerini at sırtında taşıyarak dükkana getirdiği günleri ise unutamıyor.
Üç çocuk babası Musa Özdemir, gazetecilere yaptığı açıklamada, babasından nasıl gördüyse o şekilde işini yapmaya devam ettiğini söyledi.
Babasının 1957 yılında dükkanı açtığını anlatan Özdemir, “Ben de babamın yanında işe başladım. Bu işi babamdan öğrendim. Alışverişi ve insanlara nasıl davranılacağını babamdan gördüm. Babamın vefatından sonra da oğlumla işi sürdürüyoruz. Oğlum muhtar olduğu için de genelde o işlere bakıyor. Ben de dükkanı sabah açıp akşam kapatıyorum.” dedi.
Özdemir, eski zamanlarda zorluklar yaşadıklarına işaret ederek, “Eski zamanlarda araba yok. Atı alır çarşıya inerdik. Ne lazımsa toptancıdan alır ve ata yüklerdik. Atla buraya malzemeleri getirirdik. Atı olmayan da heybeyle getirirdi. Atla 100 kilogram yük getirebilirdik, bir haftalıktı. O dükkan bir hafta onlarla idare ederdi. Şimdi her şey ayağının dibine geliyor. Eski zorluklar şimdi yok.” diye konuştu.
Eskisi gibi bakkalların fazla kalmadığını dile getiren Özdemir, “Baba hatırası, yadigarı olduğu için burayı kapatmadım. Mevla’ya şükür olsun. Babamdan sonra yıllardır devam ediyorum.” ifadelerini kullandı.
“Karda kışta yol kapalıyken sırtımızda ekmek getirirdik”
Babasıyla bakkalcılık yapan 54 yaşındaki Mustafa Özdemir ise üç kuşaktır sürdürdükleri işin kolay olmadığını aktardı.
Özellikle mesai saati konusunda bakkalcılığın zor olduğuna işaret eden Özdemir, şunları kaydetti:
“Dükkanı bırakıp da bir yere gidemezsin. Mutlaka birisi olacak. Kapı kapalı olsa eli boş döner, ‘neredesiniz, bakkal kapalıydı’ denir. Bu anlamda zor yönleri var. Aşağı yukarı 20 yıl önce karda kışta yol kapalıyken sırtımızda ekmek getirirdik. Kimseye ‘yok’ demedik. Kimseyi kapıdan geri göndermedik. Babam da, dedem de bu şekilde işimizi devam ettirdik ama bizden sonra nasıl olur, Allah büyüktür. Günün şartlarına göre de işin devam etmesi sağlanır.”