Bir yaz günü bile içinizi üşütebilir yalnızlık. Aklımdan çıkmayan bu söz beni çok etkiliyor. Yalnızlığı düşünmek yalnızlığı hissetmek iliklerine kadar işleyen bir soğuk gibi bilinçlenmeni sağlayabiliyor. Çünkü insan neden niçin yalnız kaldığını anlayınca tüm hayal kırıklıkları anlamlandırmaya anlamaya ve bu sebepten yalnız kaldığına inanıyor. Zihnimiz aslında olumsuz düşünmeye programlanmış bir makine gibi , yalnız kalmaya başladığı an olumsuz düşünmeye olumlu bir durum olsa bile aslında olumlu olan bu durumun nasıl bir olumsuzluğa yol açacağını düşünür. Yalnız insan düşünür arkadaşlar hem de gereğinden fazla düşünür. İnsan ne kadar sosyal bir varlıksa o kadar mutlu olur. İşi romantizme yoran bir kısım ise yalnızlığın daha iyi olduğunu savunur bunu savunan insanlar ise hepsi aşırı sosyal insanlardır ve aslında bu sosyallikten memnundur. Çevrelerinde yalnız bir tanıdıkları olduğu için yada ortam da havaları olsun diye durumu romantizme etme çabaları vardır. Yalnızlığı hisseden her insan ondan korkmaya başlar , korktukça hata yapar. Hata yaptıkça da daha çok yalnızlaşır.
Yasin Gökyurt
