Geçmişi geleceğin bir hediyesi olarak kabul edecek olursak. Tecrübelerle dolu insanoğlu hep aynı sınavdan mı kalıyor kendine yabancı olarak gezindiği misafirlik ömründe!!! Aynı oyunu hep aynı kartları çekerek oynamaya devam ettiğimiz sürece çarkın dişlileri bizim için aynı denklemde mi dönüp duruyor!!!
21.yüzyılın akıl almaz derecede gelişen teknolojisi, kapitalist sistemin bizler için sunduğu ışıltılı vitrinler derken toprak, nefes ve varoluş farkındalığımız her gün azaldı. Biz balığa su olmadan yüzme deneyimi sunduk. Kuyruğunun taş zeminlere ait olmadığını unuttuk…
Peki bizi bu koşuşturmaya iten neydi? Korkutan?
Sosyal varlıklar olarak Maslow’un hiyerarşisinde en üst seviyeye çıkmamız çok azımız için erken yaşlara denk geliyor. Kendini gerçekleştirmiş insan dışsal uyaranlardan haberdar ve bunu kontrol edebilir halde, ne istediğini bilen ve kendi renklerini kabul etmiş bir ömür yaşıyor. Tabii çikolatanın tadını bilmeyen çocukların kakao çekirdeklerini topladıkları gibi yönergelerle yaşamayı bırakıp, elimizde ne varsa işlemeyi öğrendiğimizde yarattığımız dünya bir daha asla eskisi gibi olmayacak. Her şey yavaşlamaya ve sakinleşmeye başladığında tüm kaos bir anda bitecek. Havada asılı duran taşlar birer birer olması gereken boşluğu dolduracak. Suyun tadı, havanın kokusu değişecek. Rüzgarla uçuşan kiraz çiçekleri gelin edasıyla süzülürken gökyüzünü ve yeryüzünü usulca sarmalayacak.
Peki ya sonra… Hoş geldin yeni dünya. Şimdi yeniden tanışalım. Nefes almak için misafir olarak uğradığımız yaşam döngümüzde avuçlarımıza armağan edilen bolluğa minnettar olarak yalın ayak gezelim. Biraz durup başımıza düşen elmayı inceleyelim, anlayarak ilerleyelim. Sadece inovasyon için değil, hatırlamak içinde doğaya yoldaşlık edelim.
Zekanın üstünlüğünü sayısal değerlerle eşleştirdiğimizden bu yana diğer tüm ihtimalleri reddetmiştik. Neyse ki vaktimiz varken kırmızı butona basabildik.
Bir sonraki sohbetimize kadar kahvemizi alıp hızla akan günleri yavaşlatmayı deneyelim mi? Bize yaşamı anlamlı kılan ne varsa yeniden merhaba. Kim bilir belki ansızın bir tüy düşer avuçlarınıza ve bir melodi eşlik eder manzaramıza. ‘Her şey seninle güzel’
Harika çok etkilendim yazarımızı tebrik ediyorum