Saat bilmem gecenin kaçı? Bir yandan okuyorum, bir yandan okuduklarımı düşünüyorum. Ruhumun derinliklerinde bir şeylerin sakinleştirici etkisi bütün benliğime kök saldığını anımsıyorum. Bu sakinleştirici kavram kesinlikle vicdan olmalı…
Vicdanlı olmak için, insan önce kendinden emin olmalı. İçi ile dışı birbiriyle barışık olmalı ki vicdan kavramı yerini bulsun. Vicdan her insan için bir araç değil, nihai bir amaç olmalı.! Vicdan ile ahlak aynı anda hüküm sürer. Vicdan neyin iyi olduğunu ya da neyin kötü olduğunu ortaya koyar. Hangi eylemlerin ahlâkî olduğunu, erdem ile vicdanın birlikte hareket etmesi gerektiği bariz gerçeklerle ortadadır.
Ahlâk, toplumsal yaşamda, değer yargılarının, örf, adet, norm ve kuralların oluşturduğu bir sistem bütünüdür. Bu bütünlüğün temelinde ise vicdan kavramı yatar… Vicdan ve ahlâk kuramları manevi niteliklidir. İnsanın insana, doğaya ve bütün canlılara saygılı olmayı ve insanın kendi içinde tutarlı olmasını hedefler. Tutarlılık ise ahlâkın ve vicdanın ödev motifine dayanarak bütün canlılara karşı olumlu eylemlerde bulunmayı hedefler.
Cenevreli filozof ve yazar Jean Jacques Rousseau vicdan üzerine şöyle der, ” Öyleyse, ruhlarımızın derinliklerinde doğuştan gelen bir adalet ve erdem ilkesi var ve kendi ilkelerimize karşın eylemlerimizi ve başkalarının eylemlerini bu ilkeye göre iyi ya da kötü olarak değerlendiriyoruz. İşte ben bu ilkeye VİCDAN diyorum.” ( Jean Jacques Rousseau)
İnsanlığa, doğaya, yeryüzündeki bütün canlılara, toplumun sorunlarına veya adaletsizliklerine karşı kendimizi birer sorumlu olarak görmemiz lazım. Daha güzel ve yaşanır bir dünya için…
Sultan GÜÇ
Ne yazık ki bütün bunlardan bi haber kendini bilmez insanlarla muhatapız.
Yüreğinize emeğinize sağlık çok güzel yorumlamışsınız .