İyimserlerden neden ister istemez rahatsızlık duyarız? Hayatla ilgili ters giden her şeyi temsil ederler de ondan.
Bir göz bandı, bir çift kulak tıkacı, işte iyimser olmak için tek gerekenler bunlardır. Yalnızca talimatlara uyarak yapabileceğimiz bir yemek tarifi gibi, tarifine bakarak olabileceğimiz bir şey hiçbir şekilde olunabilecek en zor şey, bir ayrıcalık, bir başarı değildir. Hiçbir işe yaramaz iyi düşünmek. Bir çöle yağmur yağdırmaya, bir narsistin daha fazlasını istemesini önlemeye yetmeyeceği gibi, bir savaş alanında çiçekler açtırmaya da, amansız hastalığa yakalanmış dünyayı iyileştirmeye de yetmez.
İyimserler dar görüşlüdür, karamsarlar gereksizdir. Yalnız gerçekçi kimseler önemlidir, ancak en az takdir edilenler de onlardır. Oysaki her şeyi olduğu gibi, salt gerçekliğiyle görebilmekten daha öte ne vardır? Dehşet verici şeyleri romantize ederek anlatmak iyimserlerin, geleceği düşünerek şimdiki zamanı zehir etmek ise karamsarların yöntemidir; birincisinin titanik kemancılarından, ikincisinin ise senaryo yazarlarından tek farkı, sanat adına hiçbir şey çağrıştırmıyor oluşlarıdır.
