Tarih sahnesinde kadın, çoğu zaman geri planda bırakılmış, hakları yok sayılmış, toplumun şekillendirdiği dar kalıplara hapsedilmiştir. Ancak Türkiye’de, 29 Ekim 1923’te ilan edilen Cumhuriyet, sadece bir yönetim değişikliği değil, aynı zamanda bir devrimdi. Bu devrimin en büyük kazananlarından biri ise hiç şüphesiz Türk kadını oldu.
Düşünün ki bir dönem, eğitim hakkı elinden alınmış, siyasi alanda var olmasına imkân tanınmamış, hukuk karşısında ikinci plana atılmış bir kadın vardı. O kadın, Cumhuriyet’le birlikte yeniden doğdu. 1926’da Türk Medeni Kanunu’nun kabulüyle evlilikte, boşanmada, mirasta erkekle eşit hale geldi. Artık bir birey olarak söz sahibiydi. Yıllarca kapıları kapalı kalan okullar, Cumhuriyet’in aydınlık yüzüyle ona açıldı. Öğretmen, doktor, mühendis, yazar… İstediği meslek kimliğine bürünebilirdi.
Fakat asıl büyük devrim, kadınların siyaset sahnesine çıkmasıydı. Türkiye, birçok Avrupa ülkesinden önce, 1930’da kadınlara yerel seçimlerde, 1934’te ise milletvekili seçme ve seçilme hakkı tanıdı. İşte o gün, Türk kadını sadece evinin değil, ülkesinin de geleceğine yön verebilecek güce ulaştı.
Cumhuriyet’in kadına sunduğu bu haklar, sadece birer yasa maddesi değil, toplumsal dönüşümün temel taşlarıydı. Türk kadını, artık sadece bir anne, eş ya da kız çocuğu değil; bir birey, bir yurttaş, ülkesinin kalkınmasına katkı sağlayan eşit bir ortak olmuştu.
Bugün, bu kazanımların değerini bilmek ve onları daha ileri taşımak bizim en büyük sorumluluğumuzdur. Cumhuriyet, kadın için sadece bir yönetim şekli değil, bir varoluş sebebidir. Ve unutulmamalıdır ki Cumhuriyet, kadınla yükselir!
