Kadın; önce anadır. İlk öğretmenimizdir. Geleceğin neslini doğuran geleceğin
mimarıdır. Eştir sevdadır yuvamızın bekçisidir. Hastalandığımızda ailemizin hekimi
gerektiğinde evde bitkilerle ilaç yapan kimyagerdir. Kadın evimizde hizmetlimiz,
mutfakta aşçımız, üzüldüğümüzde sığınacak limanımızdır.
Kadın mutsuz da olsa evlatları için her sıkıntıya katlanan, kıymet bilmeyenlerin
elinde köle, dayak yiyen, horlanan, aşağılanan, sessiz çığlığını kimse duymadığı
sokak ortasında kurşunlanan bıçaklanan namus bekçisidir. Görmediğimiz fark
etmediğimiz ezdiğimiz kovduğumuz terk etiğimiz acımasızca eleştirdiğimizdir.
KADIN NE ÇOK ŞEYSİN SEN…
