Rehberlik servisimizin kapısını çalan her velinin aklında benzer bir soru vardır: “Çocuğumun okul başarısını nasıl artırabiliriz?” Cevap tek bir cümlede verilemeyecek kadar geniş ama bir o kadar da insani: Önce anlamakla başlamalıyız.
Bir öğrencinin notlarına bakıp başarıyı sadece orada aramak, bir ağacın sadece dallarına bakarak köklerini görmezden gelmek gibidir. Oysa okul başarısı dediğimiz şey, çocuğun iç dünyasından başlar. Kendine olan güveni, evde hissettiği huzur, öğretmeniyle kurduğu bağ, sınıfta hissettiği kabul… Hepsi bir bütünün parçalarıdır.
Biz psikolojik danışmanlar, öğrencilerimizin sessizce taşıdığı yükleri fark etmeye çalışırız. Kimi zaman bir çocuğun başarısızlığının altında sadece anlaşılamama duygusu yatar. Kimi zaman da başarmaktan korkar çünkü başarınca beklenti artar. İşte tam bu noktada, çocukların sadece ders başarısı değil, duygusal ihtiyaçları da görülmelidir.
Velilere önerim şu: Çocuğunuzun sadece karnesini değil, gözlerini de okuyun. Size ne anlatıyor? Yorulmuş mu? Yalnız mı? Destek mi bekliyor? Her çocuk, anlaşılmak ister. Önce dinleyin. Notları değil, duygularını konuşun.
Öğretmenlerimize de küçük bir hatırlatma: Bir öğrencinin dersi sevmesi, çoğu zaman öğretmenini sevmesiyle başlar. Göz göze geldiğinizde çocuğun gözünde kendini değerli hissetmesini sağlıyorsanız, işte o zaman gerçek öğrenme başlar.
Okul başarısı; sadece test çözerek, konu bitirerek değil; sevilerek, desteklenerek, sabırla büyütülür. Çünkü çocuklar tohum gibidir. Her biri farklı toprağa düşer. Kimi erken filiz verir, kimi geç ama özünde hepsi yeşermek ister.
Ve biz, öğretmenler ve veliler olarak, onların bu yolculuğunda en büyük yol arkadaşlarıyız.
