Herkes mutlaka bir yaradana ya da bir şeye inanıyor. İnanmayanlar konumun dışında. Belki de en içindedir ama şimdi o civarı boylamak istemiyorum. İnanmayanlar benim nazarımda inananlardan bir nebze daha üstün. En azından hal ve tavırlarını inanmadığı kadarıyla ölçüyorum. Diyorum “yahu adam zaten tanrı tanımaz ne yapsa yeridir, onu bağlayacak bir bağı bir ağı yok”. Ama ben bir yaratıcıya inanıyorum diyen var ya işte konumun baş sanığı olan o zahirde takvalı batında münafık, ben işte onlardan rahatsız oluyorum. Midem bulanıyor, kafam dolanıyor, ben hemencecik fark ediyorum anlıyorum da niyetlerini ama anlamayanlar, arkasına saf tutan saflar, bazen de her şeyin farkında olup menfaati uğruna bebeklik zıbınını bile secde ettirecek dünyalıklar habire peşinden koşuyor. Koşsun bana ne ,alan razı veren razı diyeceğim alanın da verenin de gözü aç. Hiçbir konuda hiçbir şekilde kısas kabul etmeyen “Rabbena hep bana” düsturuyla nefes alanlar dur durak bilmiyor. Onların doymayan gözleri, mideleri ve nefisleri nefesimizi kesecek yakında korkuyorum. Bize dünü unutturmaya çalışıyorlar türlü hile ve desiseyle. Unutursak daha rahat geçerler ırzımıza. Irkımızın ırzı mırzı kalmadı. Arzu ve şehvetten mamul bir türe döndük. Hayvanlıktan çıkamadığımız gibi hayvan ırkına da bayağı kafa göz girer olduk. Onlarında ırkına, ırzına etmediğimiz kalmadı. Hülasa anlatmak istediğim mevzu kısaca şöyleydi lakin ben sahtekar olduğum için lafı bile dolandırıyorum :) Milletçe iktidarsızız. Dünsel iktidarsız olmak beynimizi yormadığı için dün, evvelsi yılı hatta demin az önceyi bile unutmaya zaten hazırız. Bize ne birileri ölüyor, birileri donuyor, kapıda kalmış, başına silah dayanmış, bize değmesinler de aman. Olabildiğince kapatalım gözlerimizi, kulaklarımıza kalın tıkaçlar tıkalım olur da vicdanımızı sızlatacak bir şey duyarız. Maazallah huzurumuz kaçar. Bir de dinsel iktidarsızlığımız var ki onu nasıl anlatsam bilemedim. Din aslında neyi belledin ise o sana dindir. Dinde olmayan değil dinin içinde olan dini he şeye her yere alet eden yüzyıllardır da maskesini bal gibi yutturanlar dinsel iktidarsızlardır.
Yine de umuyorum ki bir gün dünya barışı sağlanmış , dünya insanları el ele kardeşçe dostça ve hoşça yaşar. Beş kuruş vermeden yaşadığı toprağa incinmesin diye omuzlarına basarak yürür. Eşitlik ve adalet herkes için aynı işler. Kimse kapısını kilitlemeden rahatça uyur. İnşaallah.
Öyleyse hoş kalın, hoş bırakın, hoş bir seda salın dünyanın hafızasına…
