Çocuk olmaya var mısın bir günlüğüne?
O masum temiz ve şen yürekliliğe yeter mi yüreğin?
Bütün sıkıntı dolu her ne varsa bırakmaya?
Bir elimizde salçalı ekmeğimiz, bir elimizde hayallerimiz.
Koşalım dağlara bayırlarına, en güzel olana.
Yalanın dolanın, ölümün, açlığın,
Kadına şiddetin, gözyaşının olmadığı yerlere.
Sınırları dünyanınkinden olmayan, kuş seslerinin en güzel melodisi
Olana.
Oynar mıyız saatleri unutarak, sıkılana değil, yorulana dek?
Şen kahkahalara var mısın peki?
Aklında kalbinde her ne kadar dert olduğunu unutarak.
Ha ne dersin sence de buna ihtiyacımız yok mu?
Her şeyin içten geldiği ,hiçbir şeyin karşılık için yapılmadığı bir yere, bir
umuda, bir sen’e ne dersin?
