Bir çay sevdasıyla başlamıştı bizim hikayemiz
Şekersiz, acı bir çay
Ben bu haliyle sevmiştim çayı, acısıyla
Nereden bilebilirdim ki sevdanın acısı böyle acıtırmış insanın yüreğini
Çayımı huzurla, hazla yudumlarken
Birden senin sevdanın acısı düğümlendi boğazıma
Şimdilerde şekeri belki bir daha atarım diye zorluyorum ama ne fayda
Hayatımın tadı kalmamış artık
Hatırlıyor musun sana Mecnunu anımsattığımı?
Mecnun kadar işe yaramaz bir deli aşık olduğumu söylerdin ya hep
İşte ben o günden sonra Leyla ile Mecnun izleyemez oldum
Aynalara bakıyor, gözlerimde seni görüyorum
Bakmaya korkar oldum aynalara, her seferinde sen varsın orada
Peki ben? Bana ne oldu?
O da mı sende kaldı bilmiyorum ama şuna eminim;
Ben sende kayboldum, sende bulmaya çalışırken kendimi
Sahi çaymıydı, yoksa Mecnunmuydu sevdamızı bitiren?
Unutmadan şunu da söyleyeyim; senin sevdan bende hâlâ…
Bana verdiğin gül kurumaya terk edilmiş şekilde bir pencere kenarında
Kupkuru toprağıyla bir saksıda seni bekliyor
Unutma sakın beni, bir zamanlar her şeyin olan beni…
