Bir umutla çıkarsın yola. Önüne engeller çıkar. Şarkılar dinlersin, şiirler yazarsın ama nafile! hiç biri başlayamamış bir sevginin avuntusu olamaz. Düşünürsün neden olmuyor diye.
“Hep ben mi?” dersin.
Sadece kendini görürsün bir çok insanın içinde. Bitti artık buraya kadar, onu görmek istemiyorum dersin ama bu sadece kendine verdiğin bir yalan sözdür. Ne zaman bir odada yalnız kalsan aklına o gelir ve saatlerce hayal kurarsın. Sonra kendini teselli etmek için başka bir şeyler ya da başka birini bulmaya çalışırsın, bulursun belki ama aklında hep o vardır. Başka biri onun yerini tutamaz. Yalnızca geçici bir boşluğu doldurur sende. Teselliye devam edersin iyi ki de olmadı falan gibisinden ama bunlar içini acıtmaktan başka bir işe yaramaz.
İşte böyledir karşılıksız sevmek…
Gecen gündüzünle birleşir uyku sana uzak kalır. Sen atmışsındır ilk adımı ama o uzaktır sana, elini uzatmamıştır. Eğer hâlâ seviyorsan beklemekten başka çare yoktur.
Sevgi öyle bir duygudur ki verdikçe artar, paylaştıkça büyür. İnsanı karşılıksız seveceksin, beklentin olmayacak. Çünkü insanoğlu vefasızdır. Siz insanları severken, onlar size her türlü kötülüğü yapabilir…
Bazen beklemek, bazen sabretmek düşüyor bize. Artık her şey uzak hem de çok uzak geliyor. Çok mutsuz olabilirsin, acı çekebilirsin,mahvolabilirsin, her şeyini kaybetmiş olabilirsin, hüngür hüngür ağlıyor olabilirsin, ölmek istiyor olabilirsin ama ne kar yağmaktan vazgeçer ne de yağmur diner. Hayat kendine gelmeni beklemeden akar gider…
Zaman asla durup da seni beklemez. Sen ne kadar göz yaşı dökersen dök bir yerde insanlar mutlu olmaya, gülmeye hatta kahkaha atmaya başlarlar. Yani; çektiğin acıları sadece sen hissedersin ve onların verdiği zarar yetmiyormuşçasına kendini hırpalarsın…
Yoruldum artık biliyor musun? Tek taraflı bir hayatı omuzlamaktan, hayatın yükü altında ezilmekten, birilerini arayıp, anlatamayıp dinlemekten, sevmekten, her yeni güne belkiler le başlamaktan, sadece hıçkırıklarımı kendim duymaktan yoruldum. Hapsedilmiş bir aşkın yalnızlığında tükendim sabret diye diye erittim kendimi…
