Hiç bitmez tükenmez sandığım çok ânım oldu
Ve belki de hayat beni buna alıştırdı da
Ama bir umudum var artık
Evet inanılmaz değil mi?
Hiç bitmeyecek, tükenmeyecek olan neydi ki?
Unuttum gerçekten sohbetimizle
İyi ki tanıdım ve yine iyi ki tanıdığım sendin
Uyursam geçer sandıklarım, uyuyunca arttı hep
Ama sen gelince her şeyi atlatır olduk nedense?
Ne uykuya, ne gözyaşına mahal bile vermeden
Belki de sevgiydi beni tekrar yaşatan
Ve o sevgi sendin, hep öyle de olsun
Sen benim içime çektikçe gönlümde açan bahar çiçeklerim
Her yerde telaşlı-telaşlı koşuşturan küçücük canlılarınki gibi yaşam savaşımsın artık
Ya da evet savaş senin isminin yanına yakışmıyor be çiçeğim
Sen benim yaşam umudumsun, soludukça yaşıyorum seni
Yaşadıkça umuduna koşuyor, her adımda daha da yaklaşıyorum umudum olan sana
Bu satırları yazarken sana, her ne kadar umudum olsa da
Bir beklentim yok senden yana…
