Shakespeare’in yazdığı dönemde tiyatro, çeşitli sosyal ve kültürel değişimlerle karşı karşıyaydı. Tiyatroya karşı tutumlar, oyun yazarlarının senaryolarının üretimi, Kara Veba’nın etkisi ve oyunculara yapılan muameleler, dönemin tiyatro sahnesini şekillendiren unsurlar arasındaydı.
Tiyatroya Karşı Değişen Tutumlar
16. yüzyılın sonlarına gelindiğinde, insanlar “dramayı” “tiyatrolarda” gerçekleşen bir etkinlik olarak düşünmeye başlamışlardı. O zamandan önce, “drama” çeşitli yerlerde sahneleniyordu ve sadece para ödeyenler için değil, herkes için bir eğlenceydi. Oyuncular, seyahat ederek pazarlarda, hanlarda, otlaklarda ve çiftliklerde performans sergilerlerdi. Ancak, 16. yüzyılın sonlarına doğru bu durum değişmeye başladı ve tiyatro, belirli mekanlarda, yani tiyatro salonlarında gerçekleştirilen bir etkinlik haline geldi.
Oyunevleri ve Tiyatro Hayatı
Shakespeare’in zamanındaki Londra’da tiyatro hayatı oldukça renkli ve kaotikti. İsyankâr kalabalıklar, bağırış çağırış, küfür ve Kara Veba gibi unsurlar tiyatro hayatının bir parçasıydı. Londra’nın tiyatro salonlarındaki seyirciler, karanlık salonlarda sessizce oturan izleyicilerden ziyade, günümüzün rock konserlerindeki kalabalıklara benziyordu. Thames Nehri’nin güney kıyısındaki tiyatroların kötü bir üne sahip olması da bu yüzden şaşırtıcı değildi. Bu dönemde tiyatro, özellikle komedi, festival zamanlarıyla ilişkilendiriliyordu ve büyük ilgi görüyordu. Ancak, 1642 yılında tiyatrolar tamamen kapatıldı.
Kara Veba’nın Tiyatro Üzerindeki Etkisi
Kara Veba, Shakespeare’in döneminde tiyatro üzerinde büyük bir etkiye sahipti. Salgınlar sırasında tiyatrolar kapatılır ve bu, oyuncuların ve yazarların geçim kaynaklarını doğrudan etkilerdi. İnsanlar, hastalık bulaşma korkusuyla kalabalık alanlardan kaçınırdı ve bu da tiyatroların uzun süreler boyunca kapalı kalmasına neden oluyordu.
Oyunculara Yapılan Muamele
Shakespeare’in Londra’da yaşadığı dönemde, oyunlarının hamileri arasında önemli isimler bulunmaktaydı. Ferdinando Stanley, Lord Strange, 5. Derby Kontu; oyuncular Strange’in Adamları olarak biliniyordu. İki Lord Hunsdon; oyuncular Chamberlain’in Adamları olarak biliniyordu. Kral I. James; oyuncular Kralın Adamları olarak biliniyordu. Bu himaye ilişkileri, oyuncuların statüsünü yükseltmiş ve onların toplumda daha saygın bir yer edinmelerine yardımcı olmuştur.
Shakespeare’in dönemindeki tiyatro sahnesi, dramatik değişimlerin ve zorlukların yaşandığı, fakat aynı zamanda büyük yaratıcı ve sanatsal başarıların elde edildiği bir dönemdi. Tiyatroya karşı tutumlar, oyun yazarlarının ve oyuncuların karşılaştıkları zorluklar ve toplumsal değişimler, bu dönemin tiyatro sahnesinin dinamik ve etkileyici bir yapıya sahip olmasını sağladı.
