-Abi,sana abi diyebilir miyim?
-Tabii ki bacım.
-Ben de sana bacım diyebilir miyim?
-Tabii ki de hacım.
-Ama arada bir arzum depreşir seni deliler gibi istersem yanlış anlama olur mu?
-Ne demek abim, arzu köpeğin olsun. Bacılar ne içindir, senin gibi pezevenklerin adını temiz tutmak için. İstediğin kadar yükselebilirsin, alçaklarda ne işin var? Allah muhafaza adın kirlenir “orospu”ya çıkar sonra! Sen korkma istediğin haltı yap ben seni aklarım. Adın tertemiz kalır, kimse bilmez senin ne boklar yediğini. Güven bana karın bile anlamaz , eyer yine kıldan ince boynunu senin madrabazlıklarına. Sen sakın çaktırma ha ben burdayım nasılsa, yüzüne gül, salla koyu yalanlarını. Sonra gider kıraathaneye, erlik laflar edersin “ben kimsenin karısına kızına bakmam, herkes namusu için yaşar” gibisinden işte klasik namus şeylerinden. Herkeste yer, ama senin gibi olanlar yemez, onlar da bilir 
-Allah razı olsun bacım. Ama bana sınır koyma!
-O nasıl laf abim? Sınır köpeğin olsun. Ha bak benim bittiğim yerde başka bir bacım var sonra ona gidersin. Gerçi dememe gerek bile yok, sen yolu bilirsin. Biraz zorlar seni ama iki tatlı laf et biraz da cebinde taşıdığın beylik laflarından salla ,bir iki güne çözülür edebinin bağı. İstediğin randımanı alamazsan söyle abim bana ben eski dostuna yeni birilerini de ayarlarım. Sen üzülme abim saklarım adını, bizimki beş para etmese de, korurum yuvanı , karının sana ilan inancını. Pezevenklik meslek be abim , sen yolunu almaya bak. Ha bir de yolluk almayı unutma. Yalnız diyorlar ki “yaptıklarınız yanınıza kalmayacak” aman deyim hangi yandan bahsediyorlar bilmem de sen her iki yanını da koru. Birde son bir iyilik isteyeceğim be abim bir mendil alda eline bulaşmış kirimi sileyim!!!
(Namuslu geçinip, namusundan geçinenlere ithafen)