Laclau ve Mouffe’un düşünceleri, toplumsal ilişkilerin belirsizlik (olumsallık) içeren bir doğaya sahip olduğunu ve hiçbir kimliğin diğerinden üstün olmadığını vurgular. Gramsci’nin hegemonya kavramını yeniden ele alarak, hegemonyanın sürekli olarak siyasal mücadele ile değiştirilebileceğini savunurlar. Post-Marksist düşüncelerinde ekonomik özcülüğe karşı çıkarak, siyasetin sınıfla sınırlandırılmaması gerektiğini ifade ederler. Laclau ve Mouffe’un demokratik toplum anlayışında, her kimlik mevcut hegemonyayı dönüştürme kapasitesine sahiptir. Olumsallık kavramı postmodern düşüncede büyük bir öneme sahiptir ve modernlik ile modernizmin anlaşılması postmodernizmin kavranması için kritik görülür.
Toplumsal İlişkilerin Olumsallığı: Laclau ve Mouffe, toplumsal ilişkilerin olumsal (contingent) olduğunu savunurlar. Hiçbir siyasal öznenin diğerinden ontolojik anlamda üstün olmadığını belirterek, kimlikler arasında hiyerarşi olmadığını öne sürerler. Bu yaklaşım, hiçbir kimliğin ayrıcalıklı veya üstün olmadığı bir toplumsal yapıyı ifade eder.
Hegemonya Kavramı: Laclau ve Mouffe, Gramsci’nin hegemonya kavramını sınıf merkezli bakış açısından çıkararak yeniden yorumlarlar. Hegemonya, bir yaşam tarzını diğerlerine üstün kılmak için kurulan bir yapı olarak tanımlanır ve bu yapı siyasal mücadele ile değiştirilebilir.
Post-Marksist Düşünce: Ekonomik özcülüğü reddeden Laclau ve Mouffe, siyasetin belirli bir temele indirgenmemesi gerektiğini savunurlar. Marksist düşüncedeki sınıf merkezli yaklaşıma eleştiri getirerek, toplumsal ilişkilerin daha geniş bir çerçevede değerlendirilmesi gerektiğini öne sürerler.
Demokratik Toplum: Laclau ve Mouffe, demokratik toplumu, hiçbir kimliğin ayrıcalıklı veya üstün olmadığı, her kimliğin mevcut hegemonya üzerinde dönüşüm yaratma potansiyeline sahip olduğu bir yapı olarak tanımlarlar.
