Dünyayı bekleyen en büyük tehlike, insanların, insan hakları ve demokratik özgürlüklerini kaybetmesidir. Ne yazık ki, geldiğimiz noktada birçok gelişmiş ülkenin sömürü ve çıkar hırsı ile yine çoğu ülkede politikacıların doymaz iştahı, dünyada insan hakları ve demokratik özgürlüklerin giderek yok olmasına neden oluyor.
Küreselleşme sürecinin zengin ve fakir ülke farkını artırması, aynı zamanda dikta rejimlerini de besliyor. Geçim derdine düşen insanlar, siyasi istismarlara ve vaatlere daha kolay inanıyor.
Özetle dünya demokraside geriye düşüyor, yoksullukta ileri gidiyor.
Freedom House (Dünya Özgürlükler Evi) her sene bütün ülkelerde anketler yaparak insan hakları ve demokratik özgürlükler endeksi yayınlıyor. Ülkeleri aynı ülkede yaptığı anket sonucuna göre, insan hakları ve demokratik özgürlükler açısından, özgür, yarı özgür ve özgür olmayan ülkeler olarak tasnif ediyor.
Freedom House’un, dünyada özgürlük endeksleri raporlarını bütün dünya dikkatle takip ediyor. Zira bu endeksler objektif anketlere ve görüşmelere göre hazırlanıyor. Aksi halde inandırıcı olamaz.
Dahası, insan hakları ve demokratik özgürlükler, bütün insanlığı ”vicdanî değer ”olarak ilgilendiriyor. İnsan hakları ve demokraside geri düşen ülkeler, siyasi ilişkilerde de kaybediyor. Dış ekonomik ilişkilerde de kaybediyor.
Fredoom House 2018 raporunda Türkiye için ”hükümet son yıllarda siyasi haklar ve sivil özgürlüklerde, (azınlık hakları, özgür ifade, örgütlenme hakları, yolsuzluk ve hukukun üstünlüğü) giderek artan bir bozulma yarattı.” diyor .
Freedom House 2017 raporunda, dünyada son on yılda en dramatik şekilde puan kaybeden ülkeler içinde Türkiye 34 puan kayıpla dünyada birinci sırada, Orta Afrika Cumhuriyeti 31 puan kayıpla ikinci sırada ve Mali 28 puan kayıpla üçüncü sırada yer aldı.
Freedom House 2018 raporunda da, dünyada bir milyondan daha fazla nüfusa sahip ülkelerde insan hakları ve demokratik özgürlükler açısından toplam puan olarak en fazla kazanan ve kaybeden ülkeler tespit ediliyor.
Türkiye 5 puanla dünyanın en fazla kaybeden beşinci ülkesi ve Gambia ise 21 puanla en fazla kazanan ülkesi olarak tespit edildi.
Türkiye 2016 yılına kadar insan hakları ve siyasi özgürlükler statüsünde, kısmen özgür ülke statüsünde iken, Başkanlık Sistemi ile özgür olmayan ülkeler statüsüne geriledi.
Türkiye’nin demokraside özgürlük puanı 1 en iyi ile 7 en kötü arasında, 2001 yılında 4.5 iken 2018 yılında bir puan geriledi ve 5.5 oldu. Sivil özgürlükler ise 4 iken 2 puan geriledi ve 6’ya düştü.
Öte yandan; Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü’nün (OECD) gelişmiş ve gelişmekte olan 42 ülkede çocuk yoksulluğu oranını yayınladı.
Bu ülkelerde yoksulluk oranı yüksek, düşük ve orta olarak üçe ayrıldı. Türkiye, yoksulluk oranı sırlamasına 42 ülke içinde en kötü 6. sırada yer aldı. (Üstteki grafik.)
Hem demokraside hem de çocuk yoksulluğunda keybettik. Nereye kadar gider sorusu ise endişe yaratıyor.
Yazara ait yayınlanan son makaleleri gazete bayilerinden Yeni Çağ Gazetesi satın alarak okuyabilirsiniz.