Çocuklar Neden Mutsuz Olurlar
Annelik.
Anneler çocuklar için yiyecek yemekten, içilecek sudan daha gerekli hava gibi nefes gibi olmazsa olmazlardandır. Onların sorumlulukları ilk günden başlayarak son nefeslerine kadar onlarla birlikte olan, Allah vergisi bir içgüdüdür. O öyle güçlü bir kuvvettir ki, anneleri çok sevdikleri gece uykularından eder, istirahatlerinden eder, icabında tüm hazlarından mahrum eder de gene anneler “gık” bile demezler ve sevgilerinde bir zerre azalma olmaz. İşte anaları kendi canlarından, kanlarından bile hiç tereddüt etmeden vazgeçiren o kuvvettir ki evlatlarının yoluna kendilerini feda ettirir.
Doğayı incelediğimizde bu içgüdüyü tüm canlılarda görmemiz, bunun asla bir tesadüf olmadığı sadece Allah’ın o masum bebeklerin muhtaç olduğu sevgi, şefkat ve ihtimamı onlara seve, seve sunsunlar diye annelere verdiği özel bir yetenektir.
Anne aileyi ayakta tutan, eşine tüm problemlerinde destek olan, ev işlerini dört elle kavrayan ve çocukları için rol model olan, hakkının ödenmesi zor olan bir kişidir. Saygıya, sevgiye, sadakate, teşekküre lâyıktır. Bir aile topluluğunun olmazsa olmazıdır. Her çocuk anne sevgisine muhtaçtır tıpkı renk, renk çiçekler açan bitkilerin suya olan ihtiyacı kadar, muhtaçtır.
Çocuk Eğitimi Ailede Başlar
Çocuklar kabul edildiğini anladığı ve bunu hissedip, inandığı zaman arkadaş canlısı, dengeli ve mutlu olurlar. Bu konuda aile tutumları ve anne çocuk ilişkisi daha da önem kazanır.
Amaç, kendine, ailesine, topluma, vatanına ve milletine faydalı güzel ahlaklı bir birey yetiştirmekse, bu her fedakârlığa değer. Bu da ilk önce aile ortamında gelişir
Genelde 5 türlü aile tutumu vardır.
1- Hoşgörülü aile tutumları.
2- Koruyucu aile tutumları.
3- İlgisiz aile tutumları.
4- Aşırı baskıcı aile tutumları.
5- Reddetme
1-Hoşgörülü Aile Tutumları
Hoşgörü her şeyi beğenmek, onaylamak değil, güzel olanı fark etmek ve teşvik etmektir. Aile ve toplum tarafından beğenilen takdir edilen davranışlarını aferin diyerek cesaretlendirmek, başını okşayıp sevmek, hatalı davranışlarında hemen ceza vermek yerine hatalı davranışlarının doğrusunu anlatmak ve güzel davranışlarını ödüllendirerek teşvik etmek dengeli bir hoşgörü olarak yeterlidir.
2- Koruyucu Aile Tutumları
Anne, baba ve aile bireylerinin çocuklarını aşırı korumaları onları lüzumundan fazla kontrol altında tutmaları ve gereksiz özen göstermeleri, aşırı duygusal, çabuk kırılgan ve zayıf iradesi zayıf kişilikler oluşturur.
3- İlgisiz Aile Tutumları
1 ve 2 numaralı tutumların tam tersi olarak uygulanan bir aile tutumudur. Bu tip ailede anne ve baba çocuklarına kayıtsızdırlar. Denetimden tamamen uzak kalan bu çocuklar sevgiden uzak itilmiş, öfkeli, olumsuz davranışları olan ve fırsat buldukça kendini ispat etmeye çalışan yetişkinler olurlar.
4- Aşırı Baskıcı Aile Tutumları
Katı disiplin kuralları içinde, baskıcı ve aşırı otoriter bir çevrede yetişen çocuklar belki anne ve babaları yanında sessiz, uslu, nazik ve dürüst olabilirler. Fakat bu tutum onların kişiliğini zedeleyen yanlış bir tutumdur. Küskün, çekingen, sinsi ve çok kolay tesir altıda kalan, karasız, dengesiz, aşırı hassas, beden ve ruh sağlığı bozuk bireyler olurlar.
Aile bireyleri çocuk gelişimi ve eğitimi hakkında detaylı bir bilgiye sahip değilse, bilinçli bir ebeveyn olamazlar. Çocuklarını tanıyamazlar ve onlar için en uygun olan eğitim metotlarını uygulayamazlar. Bu da çocukların yanlış eğitim kurbanı olmalarına sebep olur. Bu sonuç hem çocuklar için hem de ebeveynler için çok üzücü sonuçlar getireblir.
